Shejh Albani në es-Sahîha (6/2/1013-1014) :
”…
përmbledhtas: nga çfarë parapriu, dy rekatet mbas ikindisë janë sunet,
nëse falen së bashku me ikindinë para se dielli të bëhet i verdhë … Këtu
është me vend t’i rikujtojmë njerëzit për sunetin, ata që kanë zell për
rigjallërimin e suneteve dhe për mbytjen e bidateve, që t’i falin këto
dy rekate kur të falin ikindinë në kohën e saj, për shkak të thënies së
tij:’Kushdo që ringjall një sunet në Islam …’, dhe suksesin e dhuron
Allahun”.
Shejh Albani, po ashtu, tha në es-Sahîhâ (7/1/527) se këto dy rekate janë:
”Një sunet që është harruar e që duhet ringjallur”,
dhe në faqe 528:
”Një gabim i
përhapur në librat e fikhut është ndalimi i këtyre dy rekateve, vërtet
një dështim në mospërmendjen e tyre në mesin e suneteve të rregullta (rewâtib), megjithëse ai (salallahu alejhi ue selam)
i falte vazhdimisht ato, mu siç i falte vazhdimisht dy rekatet para
Sabahut. Dhe s’ka dëshmi që këto të jenë abroguar apo të kenë qenë të
veçanta për të (alejhi selam). Si mund të jetë kështu, kur personi që e dinte këtë më së miri – Nëna e besimtarëve, Aisha
– i falte vazhdimisht ato si dhe ata që pajtoheshin me të nga Sahabët
dhe Selefët, siç parapriu. Shtoja këtë dhe faktin që tekstet të cilat në
përgjithësinë e tyre e ndalojnë të falurit mbas ikindisë kufizohen me
të tjera hadithe të qarta, të cilat lejojnë namazin para se dielli të
zverdhet (të humbasë shkëlqimin); dhe prej tyre hadithi (merfû) i Aliut:
’Mos u fal
mbas ikindisë, përveç nëse falesh ndërsa dielli hala është lart’. Dhe ky
është një hadith autentik, i cili është transmetuar nëpërmjet më shume
se një zinxhiri, dhe referencat dhe kontrollimi i tij ka paraprirë (nr.200, & 314)1
1 Sahîh: Ebu Dawûd (nr.1274, en-Nesâ’î (nr.5730, dhe të tjerët). …” (mburoja.net)
